Dalam falsafah, objektiviti ialah konsep kebenaran yang bebas daripada subjektiviti individu (berat sebelah disebabkan oleh persepsi, emosi, atau imaginasi seseorang). Sesuatu proposisi dianggap mempunyai kebenaran objektif apabila syarat kebenarannya dipenuhi tanpa berat sebelah yang disebabkan oleh subjek yang hidup. Objektiviti saintifik merujuk kepada keupayaan untuk menilai tanpa pilih kasih atau pengaruh luaran. Objektiviti dalam kerangka moral memerlukan kod moral dinilai berdasarkan kesejahteraan orang dalam masyarakat yang mengikutinya.[1] Objektiviti moral juga memerlukan kod moral untuk dibandingkan antara satu sama lain melalui satu set fakta universal dan bukan melalui subjektiviti.[1]